Παιχνίδι και τραγούδι!

Με κάλεσε λοιπόν κι εμένα το γυάλινο δάκρυ στο παιχνιδάκι που πρέπει να πω πράγματα που απεχθάνομαι και πράγματα που λατρεύω. Ξεκινάω!

ΑΠΕΧΘΑΝΟΜΑΙ

1. Την αδικία. Απαίσιο πράγμα, πραγματικά. Δε μ' αρέσει καθόλου. Πόσο άσχημα τελικά είναι να σε αδικεί κάποιος; Κάτι το οποίο με κόπο προσπάθησες να πετύχεις ή να αποκτήσεις, πάνε κάποιοι και στο "καταστρέφουν"..

2. Την αχαριστία. Δεν είναι άσχημο κάποιος να έχει "γραμμένους" τους ανθρώπους από τους οποίους έφαγε ψωμί ή ξεκίνησε την πορεία του; Να μην τους έχει πει ούτε ένα ευχαριστώ, ούτε έναν καλό λόγο;

3. Τη βία και τους βανδαλισμούς.

4. Το ψέμα. Συγχωρείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Όταν πχ δε θέλεις να προσβάλλεις τον άλλον.

5. Το υπερβολικό χρήμα. Διαφθείρει τον άνθρωπο και καταστρέφει τις ανθρώπινες ψυχές.

6. Τους υποκριτές. Ποιος ο λόγος κύριοι να υποκρίνεστε κάτι που δεν είστε;

7. Τους γλείφτες. Όσο και να γλείφουν κάποιοι στο τέλος γίνονται αντιληπτοί απ' όλους!

8. Τους φανερούς ψηλομύτες.


ΛΑΤΡΕΥΩ

1. Τη μαμά και το μπαμπά. Όταν είσαι μοναχοπαίδι φυσικό είναι να τους υπεραγαπάς!

2. Το "σουτζουκάκι", τον ανιψιό μου!

3. Τα γλυκά και τις λευκές σοκολάτες!

4. Την ποπ, την έθνικ και τη βαλκανική μουσική!

5. Τα βιβλία, εκτός σχολής!

6. Τα ταξίδια! Μία αδυναμία έχω σε αυτά που γίνονται στο εξωτερικό!

7. Ο,τι έχει σχέση με την Ιταλία. Ποιος ξέρει.. Ίσως στην προηγούμενή μου ζωή να ήμουν Ιταλίδα!

Και μετά από αυτό το πολύ ωραίο παιχνιδάκι λέω να σας παραθέσω κι ένα τραγουδάκι από τον Σέρβο τραγουδιστή, Ζeljko Joksimovic. Υποθέτω πως οι περισσότεροι τον ξέρετε. Είχε πάρει μέρος στη Eurovision του 2004 με το "Lane Moje"("ελαφάκι μου")καταλαμβάνοντας τη 2η θέση και το οποίο τραγούδι αγαπήθηκε πολύ από τους Έλληνες. Βέβαια εκείνη την περίοδο, εμένα το συγκεκριμένο άσμα δε μου άρεσε, άλλά τώρα μου αρέσει πολύ!

Ο Zeljko έχει αλλάξει ύφος στο ρεπερτόριό του και έχει περάσει στα ροκ! Το τραγούδι που σας έχω λέγεται "Devojka Sa Polja Zelenih" και είναι αφιερωμένο εξαιρετικά στο γυάλινο δάκρυ!

I' m back!

Καλησπέρα σας!

Εδώ και 2 ημέρες έχω επιστρέψει από την Αθήνα, αλλά δεν κατάφερα να κάνω κάποια ανάρτηση μιας και την μέρα της επιστροφής μου, ήμουν "πτώμα" και την επομένη επισκέφτηκα το "σουτζουκάκι" τον ανιψιό μου!

Να σας πω την αλήθεια δεν ήθελα να γυρίσω πίσω. Μου άρεσε εκεί. Βόλτες, λίγα ψώνια, παρέα με φίλους... Όλα καλά αλλά βέβαια αυτό που μου "την έσπασε", ήταν το μπλακ άουτ 2 λεπτά μετά την αλλαγή του χρόνου.. Αλλά τι να κάνουμε; Όλα τα ωραία τελειώνουν κάποτε! Σημασία έχει ότι γέμισα τις μπαταρίες μου και είμαι πλέον έτοιμη να επιστρέψω στην καθημερινή ρουτίνα μου.

Στην Αθήνα χιόνι δε συνάντησα. Εν αντιθέσει με την Αθήνα σε πολλές πόλεις βρήκα στρωμένο χιόνι καθώς πήγαινα. Στην επιστροφή πάλι όχι.

Από χτες το βράδυ σκεφτόμουν τη σημερινή ημέρα. "Ποιος πάει αύριο στη δουλειά;" έλεγα. Τελικά δεν ήταν και τόσο άσχημα σαν πρώτη μέρα για το 2009! Αυτό μόνο που δε μου άρεσε ήταν πως δεν περνούσε καθόλου μα καθόλου γρήγορα η ώρα! Ας ελπίσω πως τον υπόλοιπο καιρό, μέχρι δηλαδή τον Μάρτιο όπου και τελειώνω την πρακτική μου, να περνάει η ώρα πιο γρήγορα!

Και μιας και δεν έχω κάτι άλλο να σας πω, σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες που έβγαλα!

Μία βόλτα στο "Athens Heart"

Μία βόλτα στον Πειραιά

Βόλτα και στο Περιστέρι

Και στο "The mall"

Αλλά και στο "Golden Hall"

Και το δέντρο "υπερπαραγωγή" του "Golden Hall"

Καλή χρονιά σε όλους!