Καλό μήνα!
Με βαριά καρδιά αποχαιρετώ αυτό το καλοκαίρι. Πέρασα πολύ καλά! Αν και πήγα λίγες μέρες διακοπές, γέμισα τις μπαταρίες μου. Ένας άλλος λόγος που μου άρεσε το φετινό καλοκαίρι σε σχέση με τα προηγούμενα καλοκαίρια, είναι αυτός 2 αναρτήσεις πιο κάτω! Ο νικητής της Eurovision! Σκεφτόμουν καιρό την μέρα που θα ερχόταν στην Ελλάδα και αναρωτιόμουν αν θα κατάφερνα ποτέ να τον δω από κοντά.. Και ευτυχώς τα κατάφερα!
Καμιά βδομάδα μετά το προηγούμενό μου ποστ, έγινε κάτι τραγικό. Σταμάτησε η σύνδεση με το ίντερνετ και δεν μπορούσα να συνδεθώ! Και χωρίς ίντερνετ ο υπολογιστής είναι πολύ βαρετός. Άποψή μου. Δεν ήξερα τι να κάνω. Βαριόμουνα υπερβολικά όλες τις μέρες που ήμουν στην Αθήνα. Για να περάσει η ώρα, έπαιζα παιχνίδια του υπολογιστή, ξέρετε πασιέντζα, ναρκαλιευτή κλπ, τακτοποίησα τις φωτογραφίες που έχω αποθηκευμένες στο σκληρό και είδα μία ταινία. Το "Ρετρό στην ομίχλη" της Αγκάθα Κρίστι.
Επίσης επισκέφτηκα το κέντρο της Αθήνας και έκανα μερικά ψώνια. Αγόρασα και δωράκια για τα αγαπημένα μου πρόσωπα! Ελπίζω να τους αρέσουν ;-)
Πήρα και εισιτήριο για το ντέρμπι μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού, αλλά λόγω πυρκαγιών, ακυρώθηκε το παιχνίδι. Ευτυχώς πήρα τα χρήματά μου πίσω, επιστρέφοντας το εισιτήριο. Σκεφτείτε πως οι καπνοί φαινόταν από το σπίτι μου.
Και κάτι που μου έκανε εντύπωση και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Στην πολυκατοικία που μένω στην Αθήνα, ακριβώς στο απέναντι διαμέρισμα μένει μία οικογένεια αλλοδαπών. Είναι από χώρα των Βαλκανίων πολύ κοντά σε μας. Όταν πάμε να τους πούμε "καλημέρα", δεν μας απαντάνε. Το παίζουν υπεράνω και καλά... Τελοσπάντων χεστήκαμε γι αυτό.. Που θέλω να καταλήξω μ΄αυτούς. Ένα απόγευμα, ένας νεαρός από απέναντι πολυκατοικία έβαλε δυνατά τη μουσική. Βγαίνουν που λέτε οι αλλοδαποί στο δρόμο και απευθυνόμενοι προς το νεαρό άρχισαν "Ρε μαλ....α χαμήλωσε τη μουσική. Ρε που...η. Μας γα.....σες τα αρ....ια. Έχουμε άρρωστο παιδί.". Εντάξει, ο νεαρός απέναντι που να ήξερε τι συνέβαινε. Αλλά και αυτοί οι αλλοδαποί πρέπει να μιλούν με τέτοιον τρόπο; Αν τους μιλήσουμε και εμείς έτσι είναι ικανοί να μας σπάσουν στο ξύλο.. Πω πω, δεν τους χωνεύω τους ενοίκους της πολυκατοικίας στην Αθήνα. Από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω.. Πάντως πρόκειται για κακό κόσμο με πολύ κακή ψυχή...
Εδώ και μία εβδομάδα επέστρεψα :-( . Πάλι πίσω στην βαρετή καθημερινότητα. Από εδώ και στο εξής ψάχνω για δουλειά. Ήδη έστειλα 3 βιογραφικά, αλλά ακόμη απάντηση δεν πήρα. Ξεκίνησα και φροντιστήριο που έχει σχέση με ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα του υπολογιστή. Οπότε τα απογεύματα κάνω εξάσκηση στον υπολογιστή.
Ευτυχώς το Mega έβαλε σε επανάληψη κάποιες παλιές σειρές. Κάθε μεσημέρι παρακολουθώ τις "3 χάριτες". Πόσα χρόνια είχαν να το δείξουν... Τα επεισόδια δεν τα θυμάμαι σχεδόν καθόλου. Αλλά από μικρή μ' άρεσε η σειρά!
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε επισκέφτηκε το δάκρυ μου στην πόλη της. Περάσαμε πολύ καλά αν και δεν κάναμε όλα όσα θέλαμε να κάνουμε! Δε βαριέσαι. Άλλη φορά. Είδαμε και τη νέα ταινία του Χάρι Πότερ. Για μένα πολύ ενδιαφέρον δεν είχε μιας και ήξερα τι γίνονταν έχοντας διαβάσει και τα 7 βιβλία. Πάντως ήταν ωραία! Λογικά η τελευταία θα' ναι το κάτι άλλο μιας και στο τελευταίο βιβλίο ξεκαθαρίζουν τα πάντα. Απ' τα βιβλία του Χάρι Πότερ, το 3ο και το τελευταίο μ' άρεσαν πιο πολύ. Την επόμενη μέρα έφυγα. Όλα καλά εκτός ενός γεγονότος που έγινε το πρωί στο σπίτι του δακρύου που μας προβλημάτισε για ώρα... Τώρα έχει σειρά τα δάκρυ μου να με επισκεφτεί!
Τη Δευτέρα έπρεπε να κάνω μια επίσκεψη στην οφθαλμίατρό μου. Αφού τελείωσα το φροντιστήριο, πήγα στο ιατρείο αλλά επειδή είχε υπερβολικό κόσμο, έφυγα και πήγα την επόμενη μέρα. Πριν πάω εκεί επισκέφτηκα το κατάστημα οπτικών για να πάρω τα γυαλιά μου μιας και μεγάλωσε η μυωπία μου και έπρεπε να αλλάξω τα τζάμια. Δεν παρατήρησα και τεράστια διαφορά από τα προηγούμενα τζάμια αφού ο βαθμός της μυωπίας μου αυξήθηκε ελάχιστα. Αυτή τη φορά τα τζάμια δε με ζάλισαν καθόλου σε σχέση με άλλες φορές.
Όταν πήγα στο ιατρείο περίμενα ελάχιστα. Για καλή μου τύχη είχε χαλάσει το μηχάνημα της γιατρού και περίμενε τον τεχνικό και έτσι δεν είχε κόσμο. Με το που μπήκα στο γραφείο της, εξέτασε τα νέα μου γυαλιά. Ο σκοπός της επίσκεψής μου ήταν να δοκιμάσω φακούς επαφής. Πάντα είχα την περιέργεια να τους φορέσω! Φυσικά η γιατρός μου τους έβαλε για πρώτη φορά. Πλύναμε τα χέρια μας και αφού κάθισα, έριξε ένα υγρό στα μάτια μου και μου τους έβαλε. Δεν κατάλαβα πότε τους έβαλε! Η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα πολύ. Σκεφτείτε πως ήμουν στο πρόθυρα λιποθυμίας.. Ήμουν καταιδρωμένη! Κοιτούσα τριγύρω μου και έβλεπα τα πάντα πεντακάθαρα! Και το καλύτερο είναι πως δεν τους νιώθεις καθόλου στο μάτι! Είχα την εντύπωση πως όσοι φοράνε φακούς τους νιώθουν.. Μου τους έβγαλε και μετά είχα σειρά να τους βάλω μόνη μου. Τους έβαλα αμέσως, αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να τους βγάλω! Προσπαθούσα για 5 λεπτά αλλά δεν τα κατάφερνα. Και πάλι η γιατρός μου τους έβγαλε. Πάλι ιδρωμένη ήμουν. Δοκίμασα και 3η φορά να τους βάλω, αλλά στην 3η δυσκολεύτηκα. Και πάλι προσπάθησα να τους βγάλω και δεν τα κατάφερα. Πάλι ίδρωσα. Άλλη φορά δεν προσπάθησα να τους βάλω. Μου είπε τι διαδικασία να κάνω για να τους καθαρίζω και μου πρότεινε το απόγευμα εκείνης της μέρας να προσπαθήσω να τους βάλω σπίτι. Δεν τους ξαναέβαλα από εκείνη την τελευταία φορά που τους έβαλα στο ιατρείο και δεν ξέρω αν θα τους ξαναφορέσω ποτέ... Ευτυχώς δεν τους πλήρωσα.. Αυτοί σε 2 μήνες λήγουν. Οπότε αν αποφασίσω να τους βάλω θα πρέπει να γίνει σ' αυτό το διάστημα... Τους έχω δίπλα μου και ούτε σημασία τους δίνω. Ενώ, να βάλω σταγόνες ή αλοιφή στο μάτι δεν έχω κανένα μα κανένα πρόβλημα! Αυτές οι μεμβράνες γιατί μου δημιουργούν τόσο φόβο; Πως μου' ρθε κι εμένα να φορέσω φακούς;
Αυτά!
