Μέρα 2η
Προειδοποίηση:Ακολουθούν πολλές πολλές φωτογραφίες!
Από την προηγούμενη ημέρα είχαμε συνεννοηθεί με τον συνοδό μας, να συναντηθούμε στις 9 και να ξεκινήσουμε για το πρόγραμμα της μέρας που θα ακολουθούσε. Έτσι κι έγινε!Τα ξυπνητήρια ήχησαν στις 7 και κάτι. Αφού χορτάσαμε (λέμε τώρα!) ύπνο, σηκωθήκαμε και ετοιμαστήκαμε για πρωινό. Κατεβήκαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου κατά τις 8 και τέταρτο και σκάσαμε στο φαΐ!! Κρουασάν, μερέντα, χυμό, γάλα, καφέ, κρέπες, φρούτα...!!Τα πάντα δοκιμάσαμε!! Τα κρουασάν βέβαια είναι η σπεσιαλιτέ των Γάλλων!! Νοστιμότατα!!Γεμίσαμε και τα μπουκαλάκια μας με νερό και κατευθυνθήκαμε προς το λεωφορείο.
Από την προηγούμενη ημέρα είχαμε συνεννοηθεί με τον συνοδό μας, να συναντηθούμε στις 9 και να ξεκινήσουμε για το πρόγραμμα της μέρας που θα ακολουθούσε. Έτσι κι έγινε!Τα ξυπνητήρια ήχησαν στις 7 και κάτι. Αφού χορτάσαμε (λέμε τώρα!) ύπνο, σηκωθήκαμε και ετοιμαστήκαμε για πρωινό. Κατεβήκαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου κατά τις 8 και τέταρτο και σκάσαμε στο φαΐ!! Κρουασάν, μερέντα, χυμό, γάλα, καφέ, κρέπες, φρούτα...!!Τα πάντα δοκιμάσαμε!! Τα κρουασάν βέβαια είναι η σπεσιαλιτέ των Γάλλων!! Νοστιμότατα!!Γεμίσαμε και τα μπουκαλάκια μας με νερό και κατευθυνθήκαμε προς το λεωφορείο.
Ένα γήπεδο της Νίκαιας
Αυτή τη φορά οδηγό είχαμε γυναίκα! Μπήκαμε στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε. Προορισμός μας ήταν το San Remo της Ιταλίας, το Μονακό και ένα αρωματοπωλείο το Fragonard στη Γαλλία!Επειδή ήταν Παρασκευή ο δρόμος για Ιταλία είχε κίνηση μιας και γινόταν κάπου εκεί μια έκθεση ανθοκομίας. Ο καιρός ήταν πάρα πολύ καλός και η διαδρομή πάρα πολύ όμορφη. Τα τούνελ δέσποζαν παντού όπως επίσης το πράσινο και το γαλάζιο της θάλασσας. Αφού περάσαμε 2-3 σταθμούς διοδίων, μπήκαμε στα σύνορα της Ιταλίας. Μια τεμπέλα που έγραφε Italie μας πληροφόρησε οτι αλλάξαμε χώρα! Αμέσως κάναμε search με τα κινητά μας για εύρεση νέου δικτύου. Από τα σύνορα μέχρι το San Remo κάναμε κανένα μισάωρο να φτάσουμε.
Πηγαίνοντας προς San Remo
Το San Remo είναι μια μικρή συμπαθέστατη πόλη της Ιταλίας, η οποία είναι γνωστή για το ομώνυμο φεστιβάλ τραγουδιού της. Το φεστιβάλ του San Remo συναγωνίζεται το μουσικό διαγωνισμό της Eurovision.. Οι Ιταλοί βέβαια το έχουν σε μεγαλύτερη υπόληψη.. Λογικό άλλωστε! San Remo
Γήπεδο του San Remo
Ένα περίπτερο
Το καζίνο του San Remo
Η πόλη
Στο San Remo μείναμε περίπου μία ώρα.. :( Όση ώρα ήμασταν εκεί κάναμε βολτούλα στην πόλη, αγοράσαμε νερά μιας και ήταν φθηνότερα από τη Γαλλία -μόλις 1 ευρώ- και σταματήσαμε σε μια καφετέρια για καφεδάκι! Παρήγγειλα έναν καπουτσίνο 2 ευρώ και οφείλω να παραδεχτώ πως ήταν ο πιο ωραίος καφές που έχω πιει ποτέ!! Οι Ιταλοί εξάλλου είναι master στο είδος! Και ο σερβιτόρος ένας γλυκούλης που ήτανε ;) Αυτή τη μία ώρα που βρισκόμουν στην Ιταλία ένιωθα σαν στο σπίτι μου! Με το γατάκι αποκαλούσαμε την Ιταλία "πατρίδα"!! Η Ιταλία είναι η αγαπημένη μου χώρα και όσο πλησίαζε η ώρα που θα φεύγαμε και θα ξαναμπαίναμε στη Γαλλία ένιωθα χάλια.. Οι Ιταλοί βρε παιδιά είναι άλλη φάση.. Είναι σαν κι εμάς! Είναι αυτό που λένε "Una fazza, una razza"! Ενώ οι Γάλλοι...άπαπα...κρυόκωλοι. Δεν τους πάω καθόλου.. Δεν ξέρω γιατί.. Μου είναι πολύ αντιπαθητικοί. Τέλοσπαντων.. Ο καπουτσίνο που παρήγγειλα
Αφού δώσαμε το ραντεβού μας στο σιδηροδρομικό σταθμό, ξεκινήσαμε για το Μονακό. Θυμάμαι την ώρα που περιμέναμε για να συγκεντρωθούμε, μας ρώτησε η γυναίκα του συνοδού (ήταν και αυτή στο ταξίδι) αν μας άρεσε το San Remo και αν είχε και κάτι σημαντικό να δούμε..(αυτής μάλλον δεν της πολυάρεσε) Το γατί τότε απάντησε: "Έχει" και η σύζυγος του συνοδού ξαναρώτησε "Τι έχει;" και το γατάκι είπε "Ιταλούς!" και τότε ξεσπάσαμε όλοι σε γέλια!! Ο σιδηροδρομικός σταθμός του San Remo
Φοίνικες και στο San Remo!
Στη συνέχεια, ξαναπεράσαμε από τούνελ, από διόδια, περάσαμε τα σύνορα και μετά από καμιά ώρα φτάσαμε στο Μονακό. Βέβαια με το γατάκι είχαμε πάει πολύ παλιά εκεί. Πάνω - κάτω ξέραμε τι θα βλέπαμε... Χλίδα! Παντού σ' αυτό το μικρό κρατίδιο χλιδή! Φτάσαμε εκεί μεσημέρι. Μπήκαμε στα γκαράζ της χώρας και αφήσαμε το λεωφορείο. Από το γκαράζ ανεβαίνεις στο εσωτερικό του κρατιδίου μέσω κυλιόμενων σκάλων και κάτι τεράστιων ασανσέρ που χωράνε καμιά 15αριά άτομα!! Λίγο πριν να ανέβουμε σε αυτές, βγήκαμε σε μια βεραντούλα και είδαμε το Ωκεανογραφικό μουσείο του Ιβ Κουστό απ' έξω όπως και είχαμε θέα της θάλασσας. Στη συνέχεια, ανεβήκαμε με τις σκάλες και βγήκαμε απ' ευθείας έξω απ' το μουσείο που μόλις ανέφερα. Με το γατί, αποφασίσαμε να μην μπούμε στο μουσείο μιας και είχαμε πάει εκεί την προηγούμενη φορά. Κάναμε ένα mini tour της πόλης του Monte Carlo. Επισκεφθήκαμε μια εκκλησία και βρεθήκαμε έξω απ' το παλάτι του Καρόλου. Εκεί συζητήσαμε με τον συνοδό και μας είπε πως καλό μπανιστήρι έχει η Σουηδία!! Ακούς γατάκι μου!! Πάμε Σουηδία!!!!!!!!!! Καλά, το τι νόστιμους τουρίστες είχε εκεί πέρα δε λέγεται!! Χόρτασε το μάτι μας!! Ιστορικό μέρος, πάντως το Monte Carlo για μένα και το γατί μιας και εκεί πρωτοκάναμε παρέα όταν είχαμε συναντηθεί παλιά!! Γατάκι, είναι και κάτι άλλο!! Ξέρεις εσύ ;) Αναφέρομαι στην παρεούλα που είχαμε στο πρώτο - πρώτο μας ταξίδι εκεί πέρα :) Χιχιχι!!
Πηγαίνοντας προς Μονακό
Αριστερά για Μονακό!
Το στάδιο Louis II του Μονακό, το οποίο είναι χτισμένο στην ταράτσα μιας πολυκατοικίας και στο οποίο γίνεται κάθε χρόνο το Super Cup!
Μονακό
Οι κυλιόμενες σκάλες που οδηγούσαν προς την πόλη του Monte Carlo
To Ωκεανογραφικό μουσείο του Ιβ Κουστό
Ένας πίδακας νερού ακριβώς στα θεμέλια του μουσείου
Μία από τις αφίσες που διακοσμούν την είσοδο του Monte Carlo
Καθολική εκκλησία
Στον ελεύθερο χρόνο που είχαμε εκεί βγάλαμε φωτογραφίες και φάγαμε ότι καλύτερο είχαμε φάει σε όλο το ταξίδι.. ! Και φυσικά βλέπαμε φοβερό θέαμα!! Μωρά!!!!! Πολλά μωρά!! Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς στις σκάλες και τα ασανσέρ όπου είχαμε δώσει ραντεβού με το γκρουπ και πήγαμε προς το περίφημο καζίνο του Μονακό. Η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Ο συνδυασμός της με την υγρασία έκανε την ατμόσφαιρα αποπνικτική.. Monte Carlo
Το παλάτι του Καρόλου
Το κλαμπ σάντουιτς που καταβρόχθισα!
Αφού ανεβήκαμε καμιά 300αριά σκαλοπάτια, βρεθήκαμε στον προαύλιο χώρο του Καζίνο.. Υπέροχο μέρος. Καταπράσινα πάρκα και χλιδάτες καφετέρειες.. Στο καζίνο δυστυχώς δεν μπήκαμε μιας και βαριόμασταν. Παρόλα αυτά απολαμβάναμε το όμορφο τοπίο.Το τι Ferrari και Lamborghini που περνούσαν δε λέγεται!! Αφού καθίσαμε εκεί κανένα 20λεπτο ξανακατεβήκαμε τα 300 σκαλοπάτια και μπήκαμε στο λεωφορείο. Η παραλία του Monte Carlo
Τα 300 σκαλοπάτια...
Το περίφημο καζίνο του Μονακό
Ο προαύλιος χώρος του Καζίνο
Το Buddha Bar
Ένα άλλο καζίνο
Η πιο γνωστή καφετέρεια του Μονακό που "συγκεντρώνει" διασημότητες και όχι μόνο, της οποίας και το όνομα δε θυμάμαι! Εκεί είχαμε καθίσει παλιά με το γατάκι! Η ferrari βγάζει μάτια ;)
Μια τράπεζα
Πολυκατοικία
Σε ποιό να μπω;;
Επόμενος σταθμός μας ήταν το αρωματοπωλείο Fragonard. Εκεί μείναμε περίπου μία ώρα. Παραζαλιστήκαμε από τις μυρωδιές των αρωμάτων και των σαπουνιών!! Αγοράσαμε φυσικά σχεδόν όλοι και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο. Το Fragonard
'Ενα κρουαζιερόπλοιο λίγο έξω από τη Νίκαια
Αφού ξεκουραστήκαμε για κανα 3ωρο, το βραδάκι επισκεφτήκαμε την παλιά πόλη. Καθίσαμε σε μια -ο Θεός νατην κάνει- πιτσαρία και παραγγείλαμε. Αυτό που μας έφεραν το βλέπετε στη φωτογραφία παρακάτω. Μόνο πίτσα δεν ήταν.. Ήταν ζυμάρι που πάνω του υπήρχαν κομμάτια προσούτου και μαρουλιού.. Και αυτό παρακαλώ οι Γάλλοι το αποκαλούσαν πίτσα!! Αφήστε που είχε και πιπέρι και κατακάηκα. Γκρρρρρρρ! Το καλό όμως με το συγκεκριμένο εστιατόριο ήταν πως οι πελάτες του, ήταν ωραίοι άντρες! Ο ένας ειδικά που καθόταν λίγο πιο πίσω μας, πολύ μωρό!! Πάντως αυτό το μωρό για Γάλλο δεν έμοιαζε! Σε Ιταλό έφερνε, αλλά Γάλλος ήταν! Μετά από αυτό το πράμα που φάγαμε, παραγγείλαμε και μια φρουτοσαλάτα που στην ουσία ήταν κομπόστα αυτό που φάγαμε, περάσαμε από μια πλατεία στην παλιά πόλη όπου γινόταν της Κακομοίρας και στη συνέχεια πήγαμε στο ξενοδοχείο. Ένα άγαλμα που μου έκανε εντύπωση στην πόλη της Νίκαιας
Νίκαια by night
Η αηδία που φάγαμε και η φρουτοσαλάτα (φαίνεται και ο τιμοκατάλογος στη σαλάτα...)
Συνεχίζεται...
